Π.Π. Κύριε Λίτση, καλώς ήρθατε! Θα θέλαμε να μας ξεναγήσετε στην ποιητική σας συλλογή «ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ…» και να μας πείτε τι την καθιστά ένα τόσο έντονα συναισθηματικό έργο.

Μ.Λ. Όπως αναφέρω και στο εισαγωγικό σημείωμα της ποιητικής συλλογής, πρόκειται για ποιήματα που γράφηκαν στην περίοδο της βαθιάς νιότης, τότε που συναισθήματα όπως η οργή και ο έρωτας είναι πολύ πιο έντονα. Αυτός είναι και ο λόγος που κάνει την ποιητική αυτή συλλογή έντονα συναισθηματική. Το χαρτί προσφέρεται για αυθορμητισμό και εκδήλωση συναισθημάτων, που είναι δύσκολο να εκφραστούν στον «έξω κόσμο», ειδικά όταν είσαι νέος και πιο ανασφαλής.


Π.Π. Ο τίτλος της συλλογής σας υποδηλώνει τρία ισχυρά συναισθήματα: οργή, νιότη και έρωτα. Πώς αλληλεπιδρούν αυτά τα στοιχεία στα ποιήματά σας και ποια είναι η σχέση μεταξύ τους;

Μ.Λ. Όπως λέτε, η οργή, η νιότη και ο έρωτας είναι τρία ισχυρά συναισθήματα, τα οποία το ένα επηρεάζει το άλλο. Όσο πιο νέος είσαι τόσο πιο έντονα ερωτεύεσαι αλλά και οργίζεσαι με όσα συμβαίνουν δίπλα σου σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο. Βιώνοντας τα συναισθήματα αυτά, θέλησα να τα αποτυπώσω σε στίχους στο χαρτί, μη γνωρίζοντας καν πως ίσως κάποτε δουν στο φως της δημοσιότητας, βγαίνοντας από το συρτάρι στο οποίο είχαν καταχωνιαστεί.


Π.Π. Στο ποίημα "Πολλούς θάθελα να δω μεγάλους επιστήμονες μεγάλους φιλοσόφους. Μα δεν ξέρω πού θα βρω το δικό μου εαυτό". Πώς συνδέεται αυτή η αναζήτηση του εαυτού με την οργή, τη νιότη και τον έρωτα;

Μ.Λ. Το ποίημα αυτό γραμμένο στην βαθιά μου νιότη, αποτυπώνει την αγωνιώδη προσπάθεια του νέου ανθρώπου να βρει την «ταυτότητά» του, μπροστά στην σκληρή πραγματικότητα που αρχίζει και αντιμετωπίζει. Πραγματικότητα που ως νέος είναι φυσιολογικό να έχει έρωτα αλλά και οργή για όσα γύρω του συμβαίνουν σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο.


Π.Π. Η ποίηση συχνά λειτουργεί ως διέξοδος για βαθιά συναισθήματα. Πώς χρησιμοποιείτε τον ποιητικό λόγο για να εκφράσετε την οργή και την απογοήτευση, αλλά και την ελπίδα ή τον έρωτα;

Μ.Λ. Τα ποιήματα αυτά είναι σε μεγάλο βαθμό προϊόν αυθορμητισμού. Ένα κοκτέιλ συναισθημάτων και σκέψεων, που κάποια δεδομένη στιγμή αποτυπώθηκαν στο χαρτί, χωρίς πολλή μεγάλη σκέψη. Φυσικά πέρασαν από δεύτερη ανάγνωση και όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να δουν το φως της δημοσιότητας, πέρασαν από τη βάσανο της επανεξέτασης, καθώς πολλά είχαν γραφτεί στα πολύ άγουρα χρόνια της νιότης. Η ποίηση είναι κάτι σαν ημερολόγιο. Μόνο σε αντίθεση με το κλασικό ημερολόγιο όπου συνήθως αποτυπώνονται σκέψεις και συναισθήματα πολύ πιο καθαρά, στην ποίηση υπάρχει πάντα το μυστήριο της αρχικής έμπνευσης, χαμένο στη λήθη του χρόνου.


Π.Π. Στο ποίημα "Ομίχλη σκεπάζει τον κόσμο", περιγράφετε μια "ομίχλη της ανακατεμένης μουσικής από ερωτηματικά" που "αγνοείτε". Τι συμβολίζει αυτή η ομίχλη και πώς επηρεάζει την ανθρώπινη κατάσταση, όπως την αντιλαμβάνεστε;

Μ.Λ. Η ομίχλη, αυτός ο νοερός καπνός που σκεπάζει πολλές φορές τα συναισθήματά μας, που μας εμποδίζει να δούμε καθαρά το τι θέλουμε, το τι σκεφτόμαστε, έρχεται συχνά στη ζωή μας. Πολλές φορές συνοδεία μουσικής και ποτού, που βοηθάει, αν βοηθάει, να ξεδιαλύνουμε τα θέλω μας.


Π.Π. Ποια είναι η αντίδραση που θα θέλατε να προκαλέσει το βιβλίο σας στους αναγνώστες, μετά την ανάγνωσή του;

Μ.Λ. Να τους εγείρει συναισθήματα, σκέψεις, αμφιβολίες και σε τελική ανάλυση την απόλαυση της ανάγνωσης. Η ποίηση δεν είναι πολύ διαφορετική από τις άλλες τέχνες. Τη μουσική, τη ζωγραφική… Ο καθένας βλέπει σε ένα μουσικό κομμάτι, σε έναν πίνακα, διαφορετικά πράγματα, στα οποία ίσως ούτε ο δημιουργός τους στόχευε. Ο καθένας απολαμβάνει, τη ποίηση, τη μουσική, τον πίνακα με το δικό του συναίσθημα, με τη δική του απάντηση στο «τι ήθελε άραγε να πει ο ποιητής;»