Π.Π. Θα θέλατε να μας μιλήσετε για τη νέα σας ποιητική συλλογή «Αστραφτερές Σφαίρες στο Ποτάμι» και τι σας ώθησε να τη γράψετε;

Θ.Ν. Αυτή η ποιητική μου δουλειά που αποτελεί και το τρίτο μου προσωπικό βιβλίο αποτελεί ένα επιστέγασμα 6 χρόνων αποχής από τις εκδόσεις (στα προηγούμενα βιβλία μεσολάβησαν δύο χρόνια μέχρι να εκδώσω το δεύτερο).  Έτσι είχα την ευκαιρία να αναστοχαστώ πάνω στο χρόνο και τα γεγονότα που εκτυλίσσονταν είτε σε προσωπικό είτε σε κοινωνικό επίπεδο (από έρωτες, μέχρι θανάτους αγαπημένων προσώπων και πολέμους). Πειραματίστηκα πάνω σε διαφορετικά ύφη ποίησης, από ελεύθερο στίχο μέχρι ομοιοκαταληξία που δεν είχα ξαναδοκιμάσει τόσο κι έτσι συγκέντρωσα 45 ποιήματα από τα οποία αποτελείται και η συλλογή.


Π.Π.  Πείτε μας λίγα λόγια για το έργο σας «Αστραφτερές Σφαίρες στο Ποτάμι» — πώς γεννήθηκε αυτή η συλλογή και τι θέλατε να εκφράσετε μέσα από τους στίχους της;

Θ.Ν. Συνήθιζα να γράφω ένα ή δύο ποιήματα το μήνα για διάφορα θέματα και να τα δίνω σε κάποιον να τα διαβάσει, μετά έκανα διορθώσεις και συνέχιζα να γράφω για τα γεγονότα που με επηρέαζαν και με συγκινούσαν. Τα ποιήματα μπορούν να συσχετιστούν μεταξύ τους αλλά και όχι. Αυτό που με ωθούσε περισσότερο να γράψω ήταν τα έντονα συναισθήματα που τα επεξεργαζόμουν ποιητικά για να τα εκφράσω στο χαρτί.


Π.Π. Πώς θα περιγράφατε με δικά σας λόγια τις «Αστραφτερές Σφαίρεςστο Ποτάμι»; Τι είναι αυτό που τις κάνει να ξεχωρίζουν από τις προηγούμενες ποιητικές σας δουλειές;

Θ.Ν. Οι “Αστρασφαιρές Σφαίρες στο Ποτάμι” θα τολμούσα να πω ότι είναι αυτό που δηλώνει ο τίτλος. Ποιήματα που φιλοδοξώ ν’ αστράφτουν στο ποτάμι της ζωής σαν φωτεινές σφαίρες. Αυτό που ξεχωρίζει το τρίτο μου βιβλίο από τα δύο προηγούμενα είναι ποσοτικό και ποιοτικό. Κατ’ αρχήν έχει περισσότερα ποιήματα, τα προηγούμενα δύο είχαν τριάντα ενώ αυτό, όπως ανέφερα, έχει σαρανταπέντε. Το ποιοτικό στοιχείο είναι ότι πολλά ποιήματα είναι γραμμένα σε ομοιοκατάληκτο στίχο ενώ πιο πριν χρησιμοποιούσα κυρίως ελεύθεροστίχο. Επίσης θεωρώ σαν κατάκτηση που οδηγεί στη βελτίωση των ποιημάτων μου το τελευταίο. Ότι δηλαδή χρησιμοποιώ όλους τους τρόπους που μπορεί να γραφτεί ένα ποίημα κι ελπίζω να βελτιώσω την τεχνοτροπία μου κι άλλο στο μέλλον.