Π.Π.  Κύριε Ζήκο, καλώς ήρθατε! Θα θέλαμε να μας ξεναγήσετε στα «Λημέρια της αγάπης» και να μας αποκαλύψετε τι καθιστά αυτή την ποιητική σας συλλογή μια τόσο προσωπική και συναισθηματική εξομολόγηση.

Ζ.Ζ. Μια ξενάγηση στα Λημέρια της Αγάπης, αποτελεί μια πρόκληση-πρόσκληση στα άδυτα του μυαλού και της ψυχής μου.Τα Λημέρια της Αγάπης αποτελούν κράμα  προσωπικών συναισθηματικών εξομολογήσεων και πνευματικών πυροτεχνημάτων. Ένα παιχνίδι του νου και της ψυχής, του πνεύματος και των εσωτερικών ψυχικών ερεθισμάτων. Ένα κυνήγι θησαυρού σε υπόγειες και ανεξερεύνητες διαδρομές των εγκεφαλικών μου διακλαδώσεων. Μια συναισθηματική βουτιά σε εκδηλωμένα και μη, συναισθήματα του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος... Πεδίο μάχης τα Λημέρια της Αγάπης και Μέγιστοι πολέμαρχοι η Αγάπη και ο Έρωτας.


Π.Π. Ο τίτλος «Λημέρια της αγάπης» υποδηλώνει τόπους όπου κατοικεί η αγάπη, αλλά και ίσως κρυμμένα συναισθήματα. Τι συμβολίζουν για εσάς αυτά τα "λημέρια" και ποια είδη αγάπης εξερευνάτε;

Ζ.Ζ. Η Αγάπη κατοικεί εκεί όπου την αποζητούν, εκεί όπου την καλούν να έρθει και να εξαγνίσει κάθε λύπη και μοναξιά. Συχνάζει εκεί που κάθε μοναχική ψυχή αποζητά την λύτρωση, μέσα από ερωτικά, φιλικά και ανθρώπινα συναισθήματα αγάπης. Όπου της ζητηθεί, εμφανίζεται αργά ή γρήγορα, για να λυτρώσει αυτόν που την χρειάζεται. Παρουσιάζεται σαν από μηχανής Θεός, άλλοτε με μεγαλοπρέπεια και άλλοτε αθόρυβα, δίνοντας  ευκαιρία για συναισθηματική και νοητική ανάταση. Στα Λημέρια της Αγάπης ψάχνω την ερωτική κυρίως Αγάπη. Αυτή την μορφή της Αγάπης αναζητώ. Εκεί που την βρίσκω... την χάνω. Μα δεν παύω να την αναζητώ. Η Αγάπη είναι η κινητήριος δύναμη της ζωής μου. Η Αγάπη και ο Έρωτας. Η Αγάπη, η ήρεμη δύναμη και η πεμπτουσία της σχέσης. Ο Έρωτας, ο ακαταμάχητος νικητής και το νέκταρ των συναισθημάτων. Η Αγάπη είναι μία έννοια αδιάρρηκτη και πανανθρώπινη. Χωρίς στεγανά και διαχωριστικές γραμμές. Δεν θα μπορούσε λοιπόν να λείψει από τα ποιήματα μου σαν πανανθρώπινο μήνυμα χαράς,  ευτυχίας και ψυχολογικής ολοκλήρωσης. Είτε με την μορφή της φιλίας,  είτε του Έρωτα.


Π.Π. Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στη μνήμη ενός "αδικοχαμένου φίλου". Πώς επηρέασε αυτή η απώλεια τη συγγραφική σας διαδικασία και τη θεματολογία των ποιημάτων;

Ζ.Ζ. Τα Λημέρια της Αγάπης είναι αφιερωμένα στον αδικοχαμένο μου φίλο Γιώργο Παπασιμόπουλο.Μια ευγενική και ξεχωριστή ψυχή, με απύθμενη προσφορά Αγάπης προς όλους.Δεν ζητούσε, μόνο έδινε.  Ήταν εξαιρετικός φίλος και μου στοίχισε η απώλεια του. Η σύντομη παρουσία του σ' αυτή την ζωή, ήταν συνώνυμη τηςαγνής και ανιδιοτελούς Αγάπης. Γι' αυτό του αφιέρωσα το βιβλίο αυτό. Κάθε τι που μας κάνει να νιώσουμε, να αισθανθούμε έντονα συναισθήματα, μας επηρεάζει, νοητικά και ψυχικά. Η απώλεια ενός πολυαγαπημένου φίλου σε στιγματίζει.Με τον χαμό του ένιωσα παρόμοια συναισθήματα, τα οποία εκφράστηκαν αναλόγως σε διάφορους στίχους.


Π.Π. Σε ένα ποίημα αναφέρετε "Σου ’πε για μένα πράγματα πως είμαι πια χαμένος… πως ζω μονάχος στη ζωή κι απ’ τη ζωή καμένος…". Πώς η μοναξιά και η "απώλεια" του εαυτού διαπλέκονται με την αγάπη στη συλλογή σας;

Ζ.Ζ. Η Αγάπη, δυστυχώς, δεν φέρνει μόνο χαρά. Κάποιες φορές, αποφασίζει για μας χωρίς εμάς. Η Αγάπη μεταξύ δύο ανθρώπων, φιλική ή ερωτική, χρειάζεται μεγάλη και συνεχή προσπάθεια για να αντέξει μέσα στον χρόνο. Τίποτα δεν χαρίζεται. Θέλει θυσίες η Αγάπη. Πρέπει να θυσιάσουμε το Εγώ μας για να ευδοκιμήσει. Κάποιοι αντέχουν και βγαίνουν δυνατοί και σοφότεροι μέσα από αυτή την δοκιμασία.  Κάποιοι άλλοι όμως, στην προσπάθεια τους να αναγνωρίσουν την αληθινή Αγάπη, χάνονται στην άβυσσο του εγωισμού και της εφήμερης υλικής και σαρκικής απόλαυσης. Τότε ακολουθεί ψυχική μοναξιά και απώλεια εαυτού. Ο θύτης γίνεται θύμα του εαυτού του και των εγωιστικών του επιλογών. Ο προδομένος από την άλλη, χάνει την πίστη στην Αγάπη και στον Έρωτα. Χάνεται στα λημέρια του, μακριά από κάθε τι που του θυμίζει πως κάποτε ερωτεύθηκε και αγάπησε δίχως ανταπόκριση. Προσπαθεί να ξεχάσει ότι αγάπησε μα τον πρόδωσε.


Π.Π. Τα ποιήματά σας φαίνεται να κινούνται μεταξύ αναμνήσεων, πόνου, μετάνοιας και συγχώρεσης. Πώς διαχειρίζεστε αυτό το εύρος συναισθημάτων μέσα από τον ποιητικό λόγο;

Ζ.Ζ. Κάθε ποίημα και μια ιστορία Αγάπης. Μια κατάθεση ψυχής και πνεύματος μέσα σε λίγους στίχους.Μια ολόκληρη ζωή γεμάτη συναισθήματα. Μα πώς αντέχει αυτή η ψυχή; Κι όμως αντέχει. Είναι πλασμένη να αισθάνεται κάθε είδους και μορφή συναισθημάτων. Όσο περισσότερο αισθάνεται, τόσο πιο πολύ εκπαιδεύεται να αντέχει. Εκεί που νιώθει ότι δεν πάει άλλο, εκεί ξαναγεννιέται. Έχει όμως έναν υπέροχο φίλο. Τον νου. Μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν. Όταν κολλήσει κάποιος απ' τους δυο, έρχεται ο άλλος και τον ξεκολλάει από το τέλμα. Έλκονται σαν ανόμοια και απωθούνται όταν δεν τους συμφέρει η παρουσία του άλλου.  Όσα ονειρεύθηκα και πόθησα, όσα σχεδίασα και επεδίωξα, όσα έχτισα και γκρέμισα, αναμιγνύονται μαγικά στο μυαλό μου και στα ποιήματα μου. Με μια παιχνιδιάρα διάθεση, προσπαθώ να ταιριάξω τα βιώματα μου με τα θέλω της ψυχής και του νου. Το πραγματικό με το φανταστικό και το άπιαστο.


Π.Π. Ποιο είναι το πιο δύσκολο συναίσθημα που επιχειρήσατε να εκφράσετε σε αυτή τη συλλογή και γιατί;

Ζ.Ζ. Παρότι είμαι εκ φύσεως αισιόδοξο άτομο, έχω την αίσθηση, πως κάθε φορά που έγραφα κάτι χαρούμενο, στέρευαν τα λόγια. Ευκολότερα έρεαν οι σκέψεις και οι λέξεις, όταν έγραφα κάτι στενάχωρο και λυπητερό. Είναι άραγε η Αγάπη και ο Έρωτας περισσότερο λύπες και άσχημες στιγμές ή χαρούμενες κι ευτυχισμένες; Τι είναι η ίδια η ζωή; Αν μετρήσω τις ευτυχισμένες μου στιγμές, θα δω πως έζησα πολύ όμορφα μέχρι τώρα. Κι όμως, μου βγαίνουν δυσκολότερα τα ευχάριστα ποιήματα... Ίσως ενδόμυχα επιζητώ την ψυχοσυναισθηματική μου κάθαρση και λύτρωση,  μέσα από δυσκολίες και εμπόδια ερωτικά. Ποιος ξέρει...